U bent hier
Brusselakkoord geeft alle macht aan Les Snuls
Brusselakkoord geeft alle macht aan Les Snuls
donderdag 22 september 2011 om 11u00
‘Een grote omwenteling is het niet’, gaf Brussels CD&V-minister Brigitte Grouwels toe. ‘Maar vrijwel alle partijen zijn tevreden, zelfs het FDF.’
Minister Grouwels had het over het Brusselakkoord. Nu dat akkoord er is, krijgt het Brussels Gewest jaarlijks een extraatje van ruim 585 miljoen euro per jaar, bij wijze van herfinanciering.
Dat geld, voegde Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet eraan toe, komt ook de Vlamingen ten goede – hij slaagde er zelfs in ernstig te blijven terwijl hij dat beweerde.
Groene überpositivo Wouter Van Besien noemde het akkoord een belangrijke stap richting echte vereenvoudiging.
Het Brusselakkoord werd in twee vergaderingstonden afgehaspeld onder het voorzitterschap van Philippe Moureaux, burgemeester van Molenbeek, een gemeente die overleeft dankzij gewestgeld.
Eigenlijk is het Brusselakkoord een schijnakkoord. Het vormt zelfs geen aanzet voor een oplossing van de Brusselse problemen. Kern van dit akkoord is dat iedereen zijn job behoudt – meestal al de inzet van Belgische compromissen. Met andere woorden: in Brussel blijven ‘Les Snuls’, zoals een Brusselse PS’er ze ooit noemde, aan de macht.
Wat de veiligheid aangaat, voorziet het akkoord in niets meer dan een coördinerende bevoegdheid van het gewest over de zes politiezones. Hoe de rol van de minister-president, begaan met dat overkoepelende veiligheids- en preventieplan, moet worden verzoend met die van de burgemeester van de stad Brussel, bevoegd voor onder meer de bescherming en veiligheid van de internationale instellen op zijn grondgebied, is niet duidelijk. Zoals ook niet duidelijk is hoe dat in zijn werk moet gaan met de lokale korpschefs en de burgemeesters die hun volle bevoegdheden behouden.
Iets soortgelijks is in de maak, via een kaderordonnantie, voor het mobiliteitsbeleid. Bouwaanvragen voor grote projecten moeten voortaan ook door het gewest worden vergund. Maar laat in stedebouwkundige kwesties nu net het gewest het grote probleem vormen. Dat kunnen een aantal burgemeesters getuigen.
En dat is het dan. En daarvoor krijgt het Brussels Gewest dus jaarlijks 585 miljoen euro – dat is toch bij 25 miljard in oude frank - bijkomende financiering.
In het akkoord wordt met geen woord gerept over de fusie van de 19 Brusselse gemeenten, waarvan sommige zoals het kleine Sint-Joost-ten-Node feitelijk niet veel meer zijn dan een OCMW, tot bijvoorbeeld 6 gemeenten, evenveel als er politiezones zijn.
De 19 Brusselse gemeenten torsen een schuld (op meer dan een jaar) van maar even 1,256 miljard euro.
Hoeveel van dat geld zal het Brussels Gewest gebruiken om de armoede te bestrijden en de toenemende werkloosheid onder de lokale jongeren aan te pakken?
Met dat akkoord wordt ook geen klaarheid gebracht in de geldstromen naar en binnen het Brussels Gewest. Hoe wordt het geld van Beliris besteed? Hoeveel betaalt het Brussels Gewest voor bevoegdheden die eigenlijk tot het pakket van de armlastige Franse Gemeenschap behoren? Aan dit alles mocht niet worden geraakt. Geen van de Vlaamse onderhandelaars heeft bijkomende vragen geopperd.
Brussels minister-president Charles Picqué begeeft zich eerstdaags lachend naar de bank.